ผมใช้บริการรถแทคซี่ของลุงชัด เลยชวนแกคุย แกเล่าให้ฟังว่า แกเป็นคนกรุงเทพฯ ตั้งแต่เกิดอยู่ในย่าน...สลัมคลองเตยถึงแม้จะไม่ได้อยู่ใจกลางแหล่งสลัม แต่ก็ถือว่าใกล้เคียงแกเล่าว่า...แต่ก่อนโน้น คลองเตย ไม่ได้เป็นอย่างทุกวันนี้ไม่ได้เลวร้าย เหมือนนรกบนดิน อย่างในปัจจุบันแกโตมากับการมีอาชีพรับจ้างในตลาดคลองเตยจนมาได้เมียเป็นคนอิสาน ขยันขันแข็งช่วยกันสร้างตัวจนพอมีเงินซื้อบ้านหลังเล็ก ๆแล้วเปิดร้านขายของชำ และอาหารตามสั่ง เหล้า เบียร์ บุหรี่ นิดๆ หน่อยๆ โดยมีเมียเป็นตัวหลัก ส่วนแกก็คอยวิ่งซื้อของทั้งเป็นแรงงานสารพัด กิจการก็ไป ได้ราบรื่นที่สำคัญสิ่งที่ขายดีและมีกำไรอย่างงาม คือ...เหล้า เบียร์ บุหรี่ ลูกค้าซื้อไปสูบ ไปกินกันทุกบ้าน ทั้งเหล้าโรง ทั้งกั๊ก แบน กลม แต่ละวันขายเป็นลัง ๆ กำไรจากพวกนี้วันละเกือบ 2 พันบาท
ต่อมาอีกหลายปี ละแวกบ้านของ ลุงชัด ก็เริ่มเปลี่ยนไปมีแต่คนแปลกหน้า คนต่างถิ่นซัดเซพเนจรมาอยู่ปัญหาต่างๆ ก็เริ่มมาจากคนเหล่านั้น เป็นความยากจน ยาเสพติดเด็กกำพร้า คนพิการ โจรขโมย ตบตีกันในครอบครัว เอดส์ โรคติดต่อร้ายแรง น้ำเน่า น้ำท่วม ไฟไหม้ มลพิษ โรคจิต ฯลฯ สารพัด แม้แต่คนในคลองเตยเอง ถ้าเดินผิดซอยก็มีโอกาสถูกจี้ ได้เหมือนกัน..... ลุงชัดมีลูกชาย 2 คน พอลูกชายคนโต
เริ่มเป็นวัยรุ่น ก็เริ่มมีปัญหาเริ่มคบเพื่อนในละแวกสลัมด้วยกัน ริเป็นนักเลงพากันตั้งวงเหล้า บรรยากาศในบ้านของ ลุงชัด ก็เริ่มเป็น...นรก ข้าวของที่ซื้อไว้ขายก็เริ่มหาย เงินทองก็ถูกขโมยทุกวันจนในที่สุดจับได้ว่าลูกชายคนโต...ติดยาบ้า ไถเงินแม่ทุกวัน เพื่อไปซื้อยาเสพติดพอไม่ให้ก็เอะอะ จนหนักขึ้นถึงกับอาละวาด ยังดีที่ลูกชายคนเล็ก เป็นเด็กรักดีคอยระวังป้องกันให้ ในบ้านที่มีคนติดยาบ้า ถึงจะแค่คนเดียวมันก็..นรก..เราดีๆ นี่เอง พอมันอยากยา อะไรก็เอาไม่อยู่ นานเข้าก็ถึงกับทุบตี...แม่ แล้วทุกวันมันก็ต้องไปเสพยาบ้า ทุกวันไม่ต้องไปหาซื้อไกล แถวๆ บ้านนั่นแหละมากมายก่ายกอง เงินทองที่ได้มาจากการขายของ ขายข้าวแกง และที่กำไรว่าดีนักหนามาจากการขาย เหล้า เบียร์ บุหรี่...ก็ถูกลูกชายคนโตไปซื้อยาบ้าหมดวันไหนไม่ได้เสพ มีอันได้อาละวาดทุบข้าวของพังวินาศเหตุการณ์ดังขุมนรก ก็เป็นอยู่อย่างนั้นเป็นเดือน เป็นปี ลุงชัดกับลูกชายคนเล็กเคยช่วยกันจับไอ้ลูกขี้ยาไปโรงพยาบาล ไปสถานบำบัดหลายแห่ง...แต่ก็ไม่ได้ผลเพราะรอบบ้านแก มีแต่ยาเสพติดทั้งนั้น สิ่งที่แย่จนทนไม่ไหว ก็คือการเห็นเมียถูกลูกชายอาละวาดทุบตีไอ้น้องชายก็คอยปกป้องระวัง พ่อ แม่บางทีสุดทนก็ถึงกับเอามีดไล่ฟัน แทบจะฆ่ากันตาย
หลังจากทนทุกข์แสนสาหัสมานาน คืนวันหนึ่ง ลุงชัด ปรึกษากับเมียกันสองคนแกอธิบายให้เมียฟังว่า...ถ้าไม่ทำอะไรซักอย่างก็ต้องทนทุกข์กันอยู่อย่างนี้ที่สำคัญซักวัน พี่น้องมันต้องฆ่ากันเองแน่นอนไอ้ลูกคนโตน่ะ ถึงจะรักมันมากแค่ไหนก็ไม่เสียดายหรอกกลัวแต่ไอ้คนเล็กที่มันรักดี ถ้าไม่ถูกพี่มันฆ่า ก็อาจจะพลั้งมือฆ่าพี่มันตายซะก่อน มันไม่ยุติธรรมเลย ถ้าลูกคนเล็กต้องไปติดคุกติดตะราง เมียแกก็ถามว่า แล้วจะทำยังไงกันดีก็พูดด้วยน้ำตา...ฉันขอเถอะนะ ชีวิตลูกคนหนึ่ง...ฉันจะฆ่ามันเอง...เมียแกก็น้ำตาร่วงถามว่า ไม่รักลูกมันเหรอแกก็ได้แต่บอกว่า...รักซิ แต่ก็รักลูกคนเล็กด้วย
เช้าวันรุ่งขึ้น ลุงชัด ก็ตัดสินใจเด็ดเดี่ยวยอมเป็นฆาตกร ยอมที่จะฆ่าลูกที่ตัวรัก...เพื่อลูกที่ดีอีกคนหนึ่ง แต่ก่อนลงมือ แกไปวัดแถวบ้านไปกราบพระประธาน เพื่อบอกกล่าวขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์แล้วในขณะที่กำลังพนมมือ มองหน้าพระประธานอยู่นั้นลุงชัด ก็นึกได้...กรรม และ ผลของกรรม กรรมที่แกขาย เหล้า เบียร์ บุหรี่ ขายสิ่งชั่วร้าย สิ่งที่มอมเมาคนอื่นให้ติด ให้ขาดสติ พอเมาเหล้า เมาเบียร์ แล้วก็อาละวาดขาดความเป็นคนด้วยกันทั้งนั้น ลูกเมียคนอื่น...ก็ตกนรกอยู่ในบ้าน เหมือนกันกับครอบครัวของแก ใช่แล้ว...กรรมที่แกก่อ ได้ย้อนมาสนองแกทันตาเห็น ถึงจะถูกกฎหมาย แต่ก็ผิด...ศีลธรรม กรรมชั่ว ได้ย้อนมาตอบแทนกันอย่างสาสม ในทันทีที่ ลุงชัด ได้เห็นได้เข้าใจ...กฏแห่งกรรมแกก็เสียใจอย่างที่สุด น้ำตาไหลอาบหน้าอยู่นาน..น..พอระงับจิตใจได้แล้ว ก็นึกอธิษฐาน....
ขอคุณพระพุทธเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายช่วยให้ครอบครัวได้หนีพ้นบ่วงกรรมนี้ด้วยเถอะต่อไปนี้จะเลิกทำชั่ว ทำผิด แล้วจะตั้งหน้ารักษาศีลห้า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็จะรักษาศีลให้มั่นคง ตลอดชีวิต.......พอกลับมาบ้านแกเทเหล้า เบียร์ และเผาบุหรี่ที่มีทิ้ง หมดใครห้ามก็ไม่ฟัง...บอกกับเมีย และลูกชายทั้งสองคนให้เข้าใจว่าแกคิดอะไร ลูกชายคนโตก็ไม่พูดไม่จา...เดินออกจากบ้านไปไม่รู้ไปไหน...หายไปเลย
เวลาผ่านไปเกือบเดือน...ลูกชายคนโตตัวร้าย ก็กลับมาพร้อมกับเด็กสาวคนหนึ่งแต่มาแปลก...มากราบเท้า พ่อ แม่ แล้วเล่าว่า...ออกจากบ้านไปหาซื้อยาบ้าเสพ เจอเด็กสาวคนนี้เร่ร่อนอยู่ เป็นเด็กกำพร้า พอเกิดมาก็ถูกทิ้งไว้ที่โรงพยาบาล ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่ ไม่เคยได้รับความรัก ความอบอุ่นเห็นแล้วสงสาร เห็นอกเห็นใจกัน แล้วเขาก็คิดได้ว่าตัวเองโชคดีแค่ไหน มีพ่อ มีแม่ มีน้องชาย ที่รักและคอยห่วงใย คิดได้แล้วก็นึกอยากกลับตัว...อยากเลิกเป็นคนชั่ว
จากวันนั้น ลูกชายตัวร้ายก็ตั้งอกตั้งใจ...อดยาด้วยตัวเองใช้วิธีขังตัวเองอยู่ในห้องกับแฟนสองคน พ่อ แม่ ก็คอยส่งข้าวส่งน้ำ ได้ยินแต่เสียงเด็กสาวคอยปลอบให้กำลังใจ ให้อดทน บางครั้งอยากยาหนักๆ ถึงกับอาละวาดเด็กสาวคนนั้นก็ใจเด็ด เอาไม้ฟาดกบาลเปรี้ยงเข้าให้หลายทีพอหลายๆ วันก็เริ่มอดยาบ้าได้ แต่ก็ยังมีปัญหา...ไอ้เพื่อนชั่วๆ เลวๆ ที่อยู่แถวบ้านมันมาคอยชวนให้ไปเสพยาอยู่ตลอด ถึงขั้นชวนไปเป็นคนขายด้วยซ้ำ
ลุงชัดแกใจเด็ด ตัดสินใจย้ายบ้าน...หนีเอาเงินที่ได้จากการขายบ้าน ขายร้าน ไปหาเช่าอยู่ไกลถึงนนทบุรีให้เมียขายข้าวแกง โดยมีลูกชายและลูกสะใภ้ใจเด็ดเป็นลูกมือส่วนตัวแกก็ไปหาเช่ารถแท็กซี่ขับเพิ่มรายได้ในเวลาไม่นานพอเริ่มเข้าที่เข้าทาง กัดฟันดาวน์รถแท็กซี่ป้ายแดงตัวแกขยันมาก...ขับเกือบ 16 ชั่วโมงต่อวัน ทุกวัน ภายใน 3 ปีก็ผ่อนหมดลูกชายคนเล็กพอเรียนจบช่างยนต์ แต่ไม่อยากเป็นลูกจ้างก็เลยดาวน์รถแท็กซี่ใหม่อีกคัน ช่วยกัน 2 แรงเห็นบอกว่า...อีกไม่กี่เดือนก็จะผ่อนหมดแล้วเป้าหมายต่อไปก็จะ...ปลูกบ้านเอง
ไอ้ลูกชายตัวร้ายล่ะ เป็นยังไง ลุงชัด บอก...โอ๊ย มันกลับตัวเป็นคนดีมีลูก 2 คนพอมีลูกยิ่งขยันเป็นที่สุดมันกราบแม่มันเกือบทุกวัน บอกเสียใจที่เคยทำร้ายแม่...และก็รักน้องชายมาก พูดบ่อยๆ ว่าขอโทษที่พี่เคยเลว ร้ายส่วนลูกสะใภ้ใจเด็ด ในชีวิตไม่เคยมีพ่อ มีแม่ ก็กราบแม่ผัวด้วยระลึกถึงพระคุณที่ไม่รังเกียจ และยังเมตตาให้อยู่ด้วยกัน เพิ่งเคยสัมผัสความรัก ความอบอุ่น...ขอเป็นลูกด้วยคนลุงชัดบอกว่า แกคิดถูกที่ตัดสินใจ...หนี หนีออกมาจากแหล่งชั่วร้าย เพราะเอาชนะมันไม่ไหว
ผมก็ถามว่า ทำไมคนขับแท็กซี่คนอื่นชอบบ่นว่าหาไม่พอกิน ลุงชัด บอกว่ามีเคล็ดลับ...แกกับลูกคนเล็กทำเหมือนกัน ทุกเช้าพอใส่บาตรแล้ว ก็จะนั่งสวดมนต์ในรถ...แผ่เมตตา อุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร และแม่ย่านางรถทูกวัน ทำให้ได้ผู้โดยสารไม่เคยขาด เจอแต่คน ดี ดี ทั้งนั้น...
ขอบคุณเรื่องดีดีจาก..Mr Todsapol Janyong Wongnet
